Poniżej przedstawiamy krótką informację o stosowanych sposobach znieczulenia.
Znieczulenie ogólne (narkoza)
Znieczulenie ogólne oznacza w pełni kontrolowane i odwracalne zniesienie stanu świadomości odczuwania bólu. Pacjent znajduje się w stanie, który można porównać z bardzo głębokim snem. Za sen i nieodczuwanie bólu w czasie operacji odpowiedzialna jest duża grupa leków, które anestezjolodzy podają dożylnie oraz w postaci wziewnej wraz z tlenem do oddychania.
W większości przeprowadzanych znieczuleń ogólnych oddech chorego wspomagany jest urządzeniem zwanym respiratorem, bądź jest osobiście kontrolowany przez anestezjologa przy użyciu specjalnego worka oddechowego.
Niejednokrotnie lekarze anestezjolodzy łączą ze sobą techniki znieczulenia ogólnego ze znieczuleniem miejscowym. Połączenie znieczulenia ogólnego ze znieczuleniem miejscowym pozwala na zmniejszenie dawek leków znieczulających, skraca okres budzenia się ze znieczulenia i wydłuża okres nieodczuwania bólu bezpośrednio po operacji. Jeśli taki sposób postępowania będzie można zastosować w Państwa przypadku zostaniecie Państwo o tym poinformowani.
Po znieczuleniu ogólnym pacjent może być nieco senny, przez kilka godzin po zabiegu może być podłączony do aparatury monitorującej i kroplówek. W niektórych przypadkach stosowana jest założona na twarz niewielka plastikowa maseczka, przez którą ma podawany do oddychania tlen. Jest to normalne, rutynowe postępowanie – nie należy się tym niepokoić.
Znieczulenie podpajęczynówkowe
Znieczulenie podpajęczynówkowe polega na nakłuciu cienką igłą opon mózgowo-rdzeniowych, pod którymi znajduje się płyn mózgowordzeniowy i podaniu do tej przestrzeni leku z grupy znieczulających miejscowo (podobnych jak u stomatologa), często z dodatkowych leków wspomagających (adiuwantów), a następnie usunięciu igły. Wkłucie wykonuje się w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Na skutek działania leku przez 2-3 godziny (niekiedy dłużej) w obszarze znieczulonym pacjent nie posiada czucia a nieraz i możliwości ruchu. Stan pacjenta przez cały czas jest monitorowany i pozostaje pod ciągłym nadzorem zespołu anestezjologicznego. Podczas tego rodzaju znieczulenia pacjent jest przytomny.
Znieczulenie zewnątrzoponowe
Znieczulenie polega na wprowadzeniu miękkiego cewnika do przestrzeni zewnątrzoponowej na dowolnej wysokości odcinka kręgosłupa. Przez cewnik podawane są leki znieczulenia miejscowego. Zabezpieczony cewnik pozostaje, co najmniej do końca zabiegu lub do decyzji lekarza anestezjologa. Tak samo jak przy znieczuleniu podpajęczynówkowym pacjent jest przytomny w trakcie zabieg
Sedacja
Jest to podanie leku likwidującego stres związany z operacją. Pacjent staje się senny i uspokojony. Często nie będzie pamiętał tego, co działo się na sali operacyjnej.